اثر تمرینات هوازی و ویتامین E بر میزان لاکتات، آنزیم LDH و زمان واماندگی در مردان غیر ورزشکار

این موضوع که مصرف همزمان مکمّل ویتامین E و تمرین‌های هوازی چه تأثیری بر رابطة لاکتات، آنزیم LDH و زمان رسیدن به واماندگی دارد، هنوز به ‌خوبی مشخّص نیست؛ از این رو پژوهش حاضر قصد دارد نقش مکمّل ویتامین E و تمرین هوازی با شدّت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره بر رابطة این متغیّرها را مورد بررسی قرار دهد. به این منظور، چهل دانشجوی سالم، غیر سیگاری و غیر ورزشکار داوطلب با میانگین سن 5/1±3/21 سال، میانگین قد 4/5±176 سانتی‌متر و میانگین وزن 14±2/74 کیلوگرم در چهار گروه ده نفره به ترتیب زیر قرار گرفتند:      گروه 1: ویتامین E + تمرین هوازی؛ گروه 2: تمرین هوازی + دارونما؛ گروه 3: ویتامین E؛ گروه 4: دارونما.      طرح پژوهشی شامل مصرف روزانه 400 میلی‌گرم مکمّل ویتامین E و تمرین هوازی، 3 روز در هفته و با شدّت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره به مدّت 8 هفته به ‌همراه یک وهله فعّالیّت وامانده‌ساز قبل و بعد از برنامه بود که روی چرخ کارسنج انجام شد. برای اندازه‌گیری متغیّرهای پژوهش، قبل و بعد از فعّالیّت وامانده‌ساز از آزمودنی‌ها، نمونة خونی گرفته شد. اطّلاعات به ‌دست‌آمده با آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.     نتایج، نشان داد انجام تمرین‌های هوازی به‌ همراه مصرف مکمّل ویتامین E موجب کاهش معنی­داری در میزان لاکتات خون پس از ورزش وامانده­ساز و افزایش زمان رسیدن به واماندگی و نیز عدم تغییر در مقدار آنزیم LDH آزمودنی­ها می­شود. هم‌چنین به غیر از رابطة معنی­دار بین مقادیر آنزیم LDH و میزان لاکتات گروه چهار پس از فعّالیّت وامانده­ساز در سایر گروه­ها و متغیّرها ارتباط معنی­داری مشاهده نشد؛ بنابراین به نظر می­رسد مصرف مکمّل ویتامین E و هشت هفته فعّالیّت هوازی موجب تغییر معنی‌دار لاکتات خون و زمان رسیدن به خستگی در افراد غیر ورزشکار ‌شود؛ امّا رابطة معنی­داری را بین مقادیر لاکتات خون، آنزیم LDH و زمان رسیدن به واماندگی نشان نمی­دهد. عدم رابطة معنی­دار بین متغیّرها نشان می­دهد که احتمالاً عامل اصلی رسیدن به واماندگی در فعّالیّت‌های هوازی، انباشت لاکتات نیست و به نظر می­رسد سازوکارهای دیگری عامل خستگی و توقّف فعّالیّت می‌باشد.